Positivisime

En Tamara zou Tamara ook niet zijn als ze eerder genoemde irritaties niet keihard zou aanpakken!
Het schrijven van de blog was het erkennen van de gevoelens, stap 1. Stap 2 was hulp vragen bij vrienden en op een forum en bij mijzelf te rade gaan. Daar, en dus ook in mezelf, vond ik de instrumenten om met deze irritaties om te gaan.
Op eerste kerstdag met een grote smile op mijn face voor alle gasten gekookt. Mijzelf als manager weg gecijferd want er was niet genoeg plaats aan de grote eettafel. Moe maar voldaan ging ik om 22u naar bed.
Helaas sliep ik slecht waardoor ik moe wakker werd. Door bepaalde visualisatie oefeningen mezelf weer in de positieve flow gebracht. En dat werkte. Ik erger me nog wel af en toe, maar dit kan ik direct weg relativeren. Ik geniet meer van de contacten met de gasten, en als ik als "mens" in het hostel ben, benoem ik dat op een bepaalde manier ook.
Sindsdien voel ik mij weer dankbaar en relaxed! Lekker gewerkt ook in de pub vanmiddag.

En dat gevoel geeft weer ruimte voor nieuwe plannen. Wil zo graag meer doen met de mooiste dieren op aarde! Olifanten, apen, paarden, haaien! Dus ben nu aan het kijken naar around the world tickets. Zuid-afrika blijft mijn favoriete land, dus op het internet vond ik een project van een aantal weken waarbij ik vrijwilligerswerk kan doen met onderzoek naar (witte) haaien in Gansbaai. En dan kan ik daarbij ook Rob en Barry weer bezoeken.
Olifanten en apen kan ik doen in Indonesie, het land wat al lang op mijn verlanglijstje staat. En dan wil ik ook nog steeds stage lopen bij “the horse boy” in Texas.
Steeds in ieder land een maandje ofzo.
Prijs mezelf gelukkig met mijn zelf verworven vrijheden in het leven. Nou, ik ga lekker naar bed, dromen over al deze plannen. In mei ben ik weer terug in Nederland om het benodigde geld te verdienen! Whoop whoop!