De feestdagen

“4 januari 2013, mijn verjaardag. De wanhoop is helemaal terug. Heb een moeilijke week achter de rug. Continu een knoop in mijn maag, een gevoel van "ik wil hier niet zijn", eenzaam, alleen. Ik was niet geheel alleen, ik was met mensen die ik eerder had leren kennen, maar ik ken ze niet goed en ik voel mij continu onzeker en alleen, niet mijzelf, slechts een schim
.
De knoop in mijn maag, de negatieve gedachten hebben continu de overhand. Ik ben onwijs nerveus voor mijn tocht op de boot vanmiddag, de eerste werkdag op de duikboot Anaconda iii. Ik zou blij moeten zijn, dat ik de prachtige whitsunday's ga ontdekken als Divemaster, maar ik ben het niet.
Ik heb zelfs serieus overwogen om direct naar Nieuw Zeeland te gaan, geen Bali, geen filiipijnen, dat kan altijd na nieuw zeeland nog. Maar ik heb het gevoel dat waar ik ook naar toe, ik daar hoop hét geluk te vinden en ik vrees dat het niet zo werkt. Het geluk zit ergens in mij, maar ik kom er niet. Misschien heb ik wel heimwee, misschien ben ik niet uit het reizigershout gesneden? Ik weet het niet!
Het is wel herkenbaar voor andere reizigers, ik heb er al vele gesprekken over gevoerd. Maar de tranen staan mij nu dagelijks in mijn ogen.

Oudjaar, mijn verjaardag vandaag, herinnert mij sterk aan vorig jaar, waar ik wel zo ontzettend gelukkig was, maar nu dus zo ontzettend down. En dat wil ik niet, snap ik niet.
Wellicht zit ik zit in een 30’ers dillemma, geen idee waar ik naar toe wil, in mijn leven.

Ik hoop dat dit het is, de bekende rock-bottom, ook bekend onder de reizigers. Het moment dat je zo down bent, dat je wel eruit móét komen. Ik hoop het, want mij nog rotter voelen is bijna onmogelijk.
Grote kans dat ik alleen gelukkig kan zijn op boten, dat zal betekenen dat ik mij vanmiddag weer blij ga voelen! Maar vooralsnog denk ik aan alles wat mis kan gaan.
Dus hopelijk is mijn volgende bericht weer positief en inspirerend. Ik hoop het ook, want op deze manier heb ik er weinig zin meer in, in reizen...”

Dit schreef ik exact een jaar geleden in mijn gesloten groep voor vrienden op facebook, op mijn 31e verjaardag. Ik stond op het punt om de boot op te gaan, in Airlie beach. Ik had een saaie kerst achter de rug in Cairns, een vreselijk nieuwjaar in Airlie beach, waarin ik om 23:30 al op bed lag, mijn eenzaamheid berichtend naar al mijn vrienden thuis, en daarna dus mijn verjaardag.
Zoals ik toen schreef besefte ik mij dat het geluk in mij zit, maar dat ik niet wist hoe daar te komen. En gelukkig heb ik dat geleerd, het afgelopen jaar.
Hier op Stewart island heb ik dat toegepast, geluk vinden in mijzelf, zonder externe factoren. En dat heeft gewerkt. Een paar weken geleden ergerde ik mij dood aan alles en iedereen en nu leef ik in tevredenheid. Dankbaar voor wat ik heb.

Kerst was erg leuk! Ik had lekker gekookt , ge-bbq’t en alle gasten waren blij. Mijzelf weg gecijferd zoals een goed manager behoort te doen.
Nieuwjaar was te gek. Eerst hard gewerkt in het restaurant en toen om 22:30 naar de pub, waar de hostel gasten waren, en David natuurlijk. De backpacker die een maand in mijn hostel verblijft en een goede vriend geworden is. Ben zo blij dat hij er is. We koken voor mekaar, gaan samen hiken, delen onze irritatie momentjes, onze dankbare en moeilijke momenten (en puur platonisch verder hoor menschen). Buiten was een groot kampvuur en om 12 uur gaf ik David en alle hostelgasten een dikke knuffel. David en ik keken elkaar aan, met dezelfde blik van dankbaarheid. Hij heeft een moeilijk jaar achter de rug, waarin hij zijn beste vriend verloor, maar hij is zo positief over alles! Echt een inspiratie!

Mijn verjaardag, die dag liep het hoste compleetl leeg en vulde het zich opnieuw met nieuwe gasten. Ik had ze allemaal uitgenodigd voor mijn verjaardags bbq. Ze kwamen allemaal, en waren erg dankbaar voor de gezelligheid die ik bracht. Ik voelde mij erg jarig! Ik genoot van het innerlijk geluk wat ik voelde. Gewoon samen zijn met onbekenden, genieten van het hier en nu, buiten lekker eten met zijn allen, iedereen die een goede tijd heeft.
Wat een verschil met vorig jaar. Dit jaar is gewoon nu al geslaagd. Ik heb mijn diploma gekregen in het vinden van innerlijk geluk, op het meest zuidelijke puntje van de wereld. Een ervaring waar ik de rest van mijn leven op kan teren.