2 weken
Blijf op de hoogte en volg Tamara
07 Augustus 2012 | Australië, Jenolan Caves
De eerste week verstopte ik mezelf regelmatig in de afwashoek in de keuken. Dit weekend deelde de manager mij in de bediening in, wat eindelijk goed ging. Hij had nu meer structuur ingebracht waardoor alles beter liep. Dit keer had ik ook echt plezier in het werk. Via via hoorde ik dat de manager en de teamleider mij erg goed vinden. De teamleider heeft een vanaf deze week een andere baan gekregen dus ik ben benieuwd wat dat gaat doen op de werkvloer. Nee, ik voel geen ambitie om te solliciteren, merk dat ik de verantwoordelijkheid niet wil. Ik weet al lang dat er dan continu op mijn deur geklopt word en ik steeds kan komen opdraven bij zieken. Geef mij maar een zo simpel mogelijk leven.
Ik merk dat ik door het reizen totaal niet meer bezig ben met wat anderen van mij vinden. Ik werk hard, maar probeer mezelf niet te bewijzen. Ik ben aardig en vriendelijk maar probeer niet in de smaak te vallen. Het resultaat daarvan is rust in mijn kop en rust in mijn gedrag. En toch mogen de mensen mij hier wel, heb ik gemerkt. Wat een prettige gewaarwording is; dus ook zonder mijn best te doen, ben ik ok.
Met de meiden hier heb ik niet zoveel. Zoals gebruikelijk vermaak ik mij meer met de jongens uit de keuken. Gezellig poolen, slap geouwehoer en geen moeilijk gedoe.
Over een week ga ik Sydney weer in, naar Gerry en Rachel. Het zal fijn zijn om er weer even uit te zijn.
Wegens de privacy van mijn collega’s en de Jenolan caves schrijf ik een deel van mijn blogs op Facebook. Als je vrienden met mij bent, kun je deze blogs volgen bij mijn notities, of de laatste 2 blogs via de volgende adressen:
https://www.facebook.com/notes/tamara-vroomen/nieuwe-blog-het-restaurant-en-de-collegas/4130796141546
https://www.facebook.com/notes/tamara-vroomen/en-de-soap-continues/4145016777053
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley