Het einde, mijn laatste ervaringen

Het einde
Ik ben officieel een Padi Divemaster! Wow! In Nederland had ik geen idee wat dat inhield, ik wilde het doen om een leuk bijbaantje te hebben in Aussie en NZ, maar het is een serieuze baan (als je er als DM werk in kan vinden, wat nog behoorlijk moeilijk blijkt te zijn). Maar ik ben het. Toch voelt het als een tussenstap. Instructeur, dat is de echte baan. Dit geintje heeft mij wel 2000 euro gekost, een heel jaar collegegeld in een paar weken tijd. Maar ik zit bijna aan de 100 duiken. Ik heb uitgerekend wat dat hier op Koh Tao aan fun dives zou kosten (één van de goedkoopste plekken ter wereld om te duiken) en dan kom ik op 1750 euro. Dus eigenlijk heb ik mijn DM vrijwel voor niks!

De laatste 2 weken waren erg stressvol, zoals de eerste 2 weken dat ook waren. Bij mij gaat alles in uitersten. De eerste 2 weken onwijs hard gewerkt, toen een inzinking gekregen omdat de berg die Divemaster heette veel te hoog was. Daarna in een normaal tempo verder gegaan en toen weer een inzinking gekregen omdat de berg te laag was, geen motivatie meer en daardoor veel te veel tijd over om iedereen te missen.
Toen besloten om de deadline te vervroegen want oh ja, ik werk beter onder druk. Daardoor de ene succes ervaring na de andere, maar tegelijk ook stressering want bezig met het regelen van mijn volgende reis. Dit is opnieuw weer eng want opnieuw verlaat ik mijn comfortzone.
De weddenschap met Rianne hielp ook mee. Zij geloofde nooit dat ik aan de 100 duiken zou komen want dan zou ik 2 tot 4 duiken per dag moeten maken, maar ik wist, als ik iets echt wil, dan kan ik het. Ik zit nu op 96 duiken dus ik kan niet wachten tot ik in Aussie ben, en Rianne alweer in NL en ik een pakketje krijg met hollandse dingen. Dankjewel Rianne, deze weddenschap haalde mij toch elke keer over de streep om toch maar weer te gaan duiken, dus de credits gaan gedeeltelijk naar jou! En ik ben erg blij dat ik dat gedaan heb, want ik heb een berg ervaring opgedaan de laatste 50 duiken!

De open water groep:
Aangezien je zoveel mogelijk ervaring op wil doen met verschillende instructeurs en je de skills en daarbijkomende problemen zo goed mogelijk wil oplossen, zijn Open Water Courses de beste cursussen om te assisteren. Mijn eerste open water course bleek uiteindelijk simpel. 6 studenten die allen binnen no time onder de knie hadden.
Mijn tweede open water course was van een heel andere categorie. 3 van de 6 hadden veel problemen met zwemmen, 1 van de skills die je van Padi moet kunnen om te kunnen duiken, logisch.
Deze groep was een enorme uitdaging. Omdat ze in de basis een aantal dingen misten, duurde het langer dan normaal voor ze een skill oppakte. Om toch alle skills binnen de 4 dagen te doen, werd de groep een beetje opgedeeld tussen de instructeur en de assistenten. Wat voor mij heel gaaf was, want ik kon ook echt zelf de skill her- demonstreren en supervisen.

Deze 4 dagen waren voor mij een herhaling van mijn laatste stagejaar in de jeugdhulpverlening. Ik liep tegen exact dezelfde valkuilen en leerpunten aan, maar dan samengevoegd in 4 dagen. De basis is hetzelfde. Nieuw gedrag aanleren dmv het geven van veel positieve feedback en constructieve negatieve feedback.
Ik was vooral bezig met het supervisen van een kleine chinese vrouw. Ze had moeite met zwemmen en er was een kleine taalbarriere. Ze deed ontzettend hard haar best, maar daardoor deed ze soms mij iets te letterlijk na. Als je een skill voordoet, laat je zowel zien hoe dat moet, maar ook gebruik je gebaren om te verduidelijken waarom je het doet. Zij lette zo goed op dat ze ook de gebaren nadeed, wat geen onderdeel was van die skill dus dat moest ik daarna weer afleren.
Omdat ze zo klein was, had ze hele kleine flippers aan, die amper werkten. Dus in het water ging ze omhoog en omlaag en kon ze haar drijfbaarheid maar niet beheersen. Dus ik zweefde de hele tijd boven haar om dit te bewerkstelligen door haar omlaag te duwen of haar BCD helpen te controleren maar dat was ontzettend lastig.
Op zulke momenten ging ik ontzettend aan mezelf twijfelen. “Doe ik het wel goed, wat kan ik anders doen, waarom lukt het mij nu niet om haar dit te leren”. Precies zoals het was in mijn stage in de hulpverlening. Het grote verschil was, dat ik deze gevoelens van onzekerheid direct herkende en ze meteen aan kon pakken.
Tijdens de skills in het zwembad en in de zee, en tijdens het duiken zelf, kwamen veel problemen voor. Deze heb ik allemaal, in samenwerking met mijn collega’s, opgelost (met hier en daar een fout waar ik nog meer van leerde) en daardoor heb ik zo onwijs veel geleerd!

Toen ik 3 weken geleden mijn “inzinking” had ben ik hard aan het werk gegaan. In het begin voornamelijk op praktisch niveau. Alleen maar assisteren op welk ding dan ook met verschillende instructeurs, Open Water, Advanced Open Water, Fun Dives.
Maar de theorie hing als een donkere wolk boven mijn hoofd. Elke dag stelde ik het uit om te leren tot ik eindelijk een week terug de vibe kreeg. Ik nam een ochtend vrij van duiken en zette toen alles op poten. De voorbereiding voor mijn reis naar Sydney, de chapter reviews en een afspraak met Bas, een instructeur die mij in het Nederlands, 1 op 1, alle moeilijke theorie zou leren.
Vandaag was het zover. Bas hielp mij geduldig door alle moeilijke natuurkundige theorie heen en verrek, ik snapte het gewoon!! Het was helemaal niet moeilijk. Toen ik de theorie voor het eerst hoorde twee maanden terug, werd het gewoon veel te ingewikkeld uitgelegd, maar in het Nederlands en versimpelt door Bas snapte ik het wel.
Daarna het examen. De feiten waren makkelijk, ik ben gezegend met een bijna fotografisch geheugen dus ik vloog door de vragen heen. De reken vragen kostte mij iets meer tijd maar die waren uiteindelijk allemaal goed! 1 fout op een vraag die ik na 2 seconden nadenken toch wel bleek te weten. Ach ja, ik ben allang blij dat het voorbij is, de score maakt mij niet eens meer uit. Ik weet wel dat ik mij veel te lang zorgen heb gemaakt om niks.

Dus nu… Nu ben ik een Divemaster. Geen idee wat dat mij in de nabije toekomst oplevert. Uiteindelijk wil ik wel instructeur worden, maar dan moet ik sowieso 3 maanden wachten (je moet je Open Water 6 maanden hebben) en genoeg geld hebben om te kunnen doen. (kost weer iets van 2000 a 3000 euro. Wie sponsort mijn verandering van carriere?)

Over 4 dagen vertrek ik. Ik ben aan het terugkijken op mijn tijd op Koh Tao. In deze kleine 3 maanden zijn een hoop emoties en ervaringen voorbij gekomen en heb ik een aantal hele bijzondere mensen leren kennen die mij veel geleerd hebben. Het gekke was, dat ik juist deze mensen maar een paar dagen heb mogen leren kennen. That comes with traveling. Ontmoet je iemand bijzonders, gaat hij of zij weg, of andersom, ga je zelf weg. Maar deze mensen zitten in mijn hart, en de levenslessen die ik van hun geleerd heb zitten vers in mijn bloed, dus het is goed zo.
Ik heb de down momenten ook overleefd en daar sterker uitgekomen.

Dus het is tijd voor Sydney. Praktisch gezien heb ik bijna alles geregeld (wat een wonder is, want ik stel altijd alles uit tot het laatste moment. Dus eindelijk geen stress deze laatste dagen). Morgen ga ik mijn tickets boeken van hier naar Chumpohn en daarna naar Bangkok. Ik ga iets luxer reizen (snellere boot en nachttrein ipv bus), wat wel inhoudt dat ik meer wachttijd heb, maar ik zal mezelf wel vermaken.
En… Als groot cadeau op mijn eerste zelfstandige reiservaring, maandag neem ik mijn eerste tattoo, een klein in thais geschreven woord op mijn pols: acceptatie.
Ja het waren een bijzondere 3 maanden. Het was precies wat ik had verwacht en gehoopt, al wist ik dat wat ik verwachtte misschien te hoog gegrepen was, maar dat bleek niet zo te zijn.
Ik hoop dat China Airlines mij weer upgrade naar eerste klas, wat ze blijkbaar gedaan hadden op mijn heenvlucht, maar dat wist ik niet. Pas toen ik andere reisgenoten sprak die met China Airlines vlogen, bleek dat ik ge-upgrade was… en ik maar denken dat die enorme stoelen normaal waren…Dus dat word misschien nog afzien!
Ik heb er zin in, ik ben eindelijk stressvrij. Nu extra genieten van de laatste dagen op dit prachtige paradijs en mijn lieve nieuwe vrienden hier.
Xxx