Dankbaar

Ik ben elke dag dankbaar om de meest kleine en ook grote dingen. First of all ben ik mijn leven dankbaar, dat ik op reis mag zijn voor 2 jaar. Vandaag bedacht ik mij dat ik een goeie karma moet hebben gehad in mijn vorig leven, dat ik nu de kans krijg (neem) om twee jaar te reizen.
Ik had vandaag mijn wekker om 7 uur gezet om de ochtendduik te doen en ik werd om uit mezelf om kwart voor 7 wakker (nog enorm dronken omdat er gisteren een enorm feest was omdat dat het einde was van de instructors cursus). Daar was ik dankbaar voor. Eergister werd ik wel wakker van de wekker om 7 uur en ik was dankbaar dat ik wakker werd van de wekker omdat ik eindelijk kon gaan duiken na 5 duikloze dagen. Nog nooit in mijn leven ben ik dankbaar geweest voor een wekker, maar nu ben ik het wel. Ik ben dankbaar dat ik daar dankbaar voor ben.
Ik ben dankbaar voor de schildpad die ik vandaag, en een week geleden zag. Vandaag was ik naar een enorm grote vis aan het kijken, totaal geconcentreerd, en vanuit mijn ooghoek zag ik iets groots naderen. Ik schrok daardoor, maar 1 seconde later zie ik dat op 30 centimeter afstand een grote schildpad mij passeert. Hij of zij kijkt mij verveeld aan, alsof ze denkt, “de zee is niet alleen voor jou hoor. Jij bent maar een passagier, maar ik woon hier”. Ik kon alle details op haar poten en schild zien.

Ik ben dankbaar. Ik ben in Zuid-Afrika geweest en heb wilde dieren van dichtbij gezien, maar nooit van zo dichtbij als deze schildpad (ok, behalve de witte haai, die staat nog steeds op 1). Hoe nietig kun je je voelen. In het water, in andermans-, uh -vis, territorium. Ik ben dankbaar voor mijn leerbaarheid, want ik ben ondertussen goed in duiken en vooral in het uitleggen hoe je moet duiken. Daar heb ik zelfs een talent in.

Ik ben dankbaar voor het video-skype-gesprek dat ik net met Veerle heb gevoerd. Ik moest de helft van de tijd huilen omdat ik zo blij was om haar te zien. Ik ben dankbaar dat ik eindelijk weer gevoel heb na weken van neutraal voelen. Ik moet bijna elke dag huilen, maar dat zijn tears of joy omdat ik zo snel leer en fantastische dingen meemaak.
Ik ben dankbaar voor de reacties die ik krijg op FB en mijn blog. Vooral die ene van Laurens laatst, die stiekem mijn grootste fan is. Ook deed het mij zoveel dat Veerle vertelde dat een nieuwe jongen op de grote markt, die ik pas ontmoette de dag van mijn afscheidsfeest, dat zij tegen hem zei, “zo jammer dat je Tamara nooit hebt leren kennen”, en dat hij zei, “je wil niet weten hoe vaak ik dit de afgelopen week te horen heb gekregen.”
Ik ben dankbaar voor alle support die ik krijg vanuit Nederland. Ik mis jullie enorm, en ik blijf nog langer weg dan gepland wat ik aan de ene kant fijn vind, maar aan de andere kant ook niet want dan moet ik jullie nog langer missen.
Ik ben dankbaar voor mijn hutje en mijn hangmat en nog dankbaarder ben ik voor het boek Eat, pray love, die opnieuw op mijn pad gekomen is en waar ik zoveel inspiratie uithaal.
Ik ben trots op mezelf omdat ik vandaag naar de bar ging in mijn eentje en ik mij niet onzeker voelde en dat Lynn op mijn pad kwam die mijn eerste reiki klant gaat zijn en dat ik veel geld kan verdienen als reiki master hier. Ik ben de enige op dit eiland, dus misschien ga ik hier wel over twee jaar wonen en werken als reiki master.

En natuurlijk ben ik dankbaar voor Chunky die nu hier op mijn balkon onder mijn voeten ligt met zijn zwarte labrador vriendje, en die mij beide oprechte liefde tonen.
Elke dag ben ik dankbaar voor het heerlijke eten voor 1,25 euro per gerecht. Ik ben dankbaar voor de gratis wifi zodat ik elke dag kan facebooken en skypen en contact met jullie kan hebben.
Ook ben ik blij dat ik nu pas ga reizen en niet al 12 jaar terug. Ik ben dankbaar voor mijn reis-genen en dat ik familie en vrienden heb wonen in Aussie en NZ.

Most off all ben ik mijn vrienden dankbaar. Ik denk iedere dag aan jullie en situaties komen voorbij in mijn hoofd en ik moet lachen of huilen, maar dankbaar ben ik. Elke dag opnieuw denk ik aan jullie allemaal, aan alle ervaring en wijsheden die ik door jullie heb opgedaan en die ik nog steeds elke dag opdoe. Ik wou dat jullie hier waren, maar jullie zijn hier want ik denk aan jullie!
Ik weet dat dit een enorme hippie blog is, maar het is de waarheid. Ik besef mij ook dat mindere dagen zullen komen, maar ik weet ook dat die voorbij zullen gaan. De basis die ik nu leg, kan niemand mij afnemen. Ik heb niks te verliezen en alleen maar te winnen en daar ben ik fakking dankbaar voor.