Dipjes zijn universeel
Door: tamaravroomen
Blijf op de hoogte en volg Tamara
21 Mei 2012 | Thailand, Koh Tao
Ik zit op een bankje op het strand, het is 23:30. Ik luister naar de geluiden van de zee en naar de muziek die wat verderop uit Bar Next Door komt. Daar is een leuk feestje aan de gang. Ik wou dat ik in de stemming was om mee te feesten, maar ik ben het niet.
Gister was een te gek feestje in de Buddha Bar, nerd night. Ik was helemaal in mijn element, plakbandje op mijn bril en ik was een goeie nerd. Vandaag werd ik moe wakker. Ik ben zelfs niet gaan duiken, en natuurlijk vandaag werden er walvishaaien gespot.
Zoals altijd de dag na een feest is er niks te doen in Buddha bar. Ik drink 1 San Miguel en besluit om mijn laptop naar de wifi zone op het strand te nemen.
Ik ben moe, maar ik wil niet slapen. Ik ben verveeld, maar ik wil niks doen. Ik wil feesten, maar ben niet in de stemming. Ook hier in paradijs komen dipjes voor.
Ik mis mijn lieve vrienden, ik mis Den Haag, ik mis mijn huis die mijn huis niet meer is, broer woont tegenwoordig in mijn kamer.
Ik probeer te relativeren. Ik zit hier op het strand met mijn laptop een blog te schrijven. Mijn huis is een schattig bungalowtje met een hangmat. De zon schijnt iedere dag en het is 35 graden. Ik ben voor mijn doen bruin. Ik heb een te gekke Gekko als roommate (dat is dus niet veel anders dan mijn broer als huisgenoot.) Ik heb leuke mensen ontmoet en onzekerheid bestond ergens in een vorig leven.
Maar ik ben gewoon moe, ik mis de mensen die mij door en door kennen en je kan nu eenmaal niet elke dag uitzinnig gelukkig zijn. Zelfs niet in paradijs. Ik merk dat ik tegen deze dip aan het vechten ben, maar dat heeft totaal geen zin. Hem toelaten en accepteren lukt mij ook niet.
Morgen heb ik een nieuwe workshop, Search and recovery. Ik heb ondertussen mijn eerste volledige Open Water geassisteerd en ik ben tegen mijn oude onzekerheden aangelopen. Ik heb fouten gemaakt en dat vond ik moeilijk te accepteren. Ik durfde niet te handelen omdat er instructeurs bij waren. Ik heb ondertussen 54 duiken gemaakt. Genoeg te leren dus nog.
Nou lieve mensen, ik denk aan jullie! Morgen weer een dag en dan komt alles weer goed.
Xxx
Gister was een te gek feestje in de Buddha Bar, nerd night. Ik was helemaal in mijn element, plakbandje op mijn bril en ik was een goeie nerd. Vandaag werd ik moe wakker. Ik ben zelfs niet gaan duiken, en natuurlijk vandaag werden er walvishaaien gespot.
Zoals altijd de dag na een feest is er niks te doen in Buddha bar. Ik drink 1 San Miguel en besluit om mijn laptop naar de wifi zone op het strand te nemen.
Ik ben moe, maar ik wil niet slapen. Ik ben verveeld, maar ik wil niks doen. Ik wil feesten, maar ben niet in de stemming. Ook hier in paradijs komen dipjes voor.
Ik mis mijn lieve vrienden, ik mis Den Haag, ik mis mijn huis die mijn huis niet meer is, broer woont tegenwoordig in mijn kamer.
Ik probeer te relativeren. Ik zit hier op het strand met mijn laptop een blog te schrijven. Mijn huis is een schattig bungalowtje met een hangmat. De zon schijnt iedere dag en het is 35 graden. Ik ben voor mijn doen bruin. Ik heb een te gekke Gekko als roommate (dat is dus niet veel anders dan mijn broer als huisgenoot.) Ik heb leuke mensen ontmoet en onzekerheid bestond ergens in een vorig leven.
Maar ik ben gewoon moe, ik mis de mensen die mij door en door kennen en je kan nu eenmaal niet elke dag uitzinnig gelukkig zijn. Zelfs niet in paradijs. Ik merk dat ik tegen deze dip aan het vechten ben, maar dat heeft totaal geen zin. Hem toelaten en accepteren lukt mij ook niet.
Morgen heb ik een nieuwe workshop, Search and recovery. Ik heb ondertussen mijn eerste volledige Open Water geassisteerd en ik ben tegen mijn oude onzekerheden aangelopen. Ik heb fouten gemaakt en dat vond ik moeilijk te accepteren. Ik durfde niet te handelen omdat er instructeurs bij waren. Ik heb ondertussen 54 duiken gemaakt. Genoeg te leren dus nog.
Nou lieve mensen, ik denk aan jullie! Morgen weer een dag en dan komt alles weer goed.
Xxx
-
21 Mei 2012 - 17:02
Karin:
Alles komt altijd goed! En vandaag is gewoon ff kut. -
21 Mei 2012 - 17:08
Tamara Vroomen:
I know. Morgen is alles beter... -
21 Mei 2012 - 17:31
Marja:
Hoi Tamaar,
Ik herken je blog, naast alle te gekke duiken, natuur en mooie mensen zal er altijd weer dat gevoel opkomen van gemis van diepte en de mensen die je binnenste buiten kennen, een bekend reis-dipje, dat ik toen vaak genoeg heb gehad en die vele andere alleenreizenden ook zullen hebben. Hier kan je gewoon je vrienden bellen met zeiknieuws, maar daar val je een onbekende niet zo snel mee lastig. Bel iemand die je heel goed kent uit NL, het helpt!
Als het je goed doet, hier is nog alles hetzelfde..dus je mist niets:) Ik ben net terug van een geweldige vakantie en probeert dat gevoel hardnekkig vast te houden, hopelijk blijft de 'sleur' (nu voelt alles hier weer nieuw) nog even weg....maar het duurt vast niet lang totdat ik weer meega in de norm. Geniet er dus van!
Groetjes,
Marja
-
21 Mei 2012 - 18:25
Veer:
Lieve Tamaar,
Mis jou ook heel erg, maar word vooral gewoon heel blij als ik aan je denk. Het is allemaal goed, ook dipjes zijn goed. Geeft niet. Kijk maar naar de zon, dan doe ik dat ook hier X -
21 Mei 2012 - 19:30
Sonja:
Ben zelf ook ik een dip, dus woorden heb ik even niet, maar wel een knuffel! Jaja, van mij... Niet live, maar ik stuur hem hippieachtig jouw kant op! x -
22 Mei 2012 - 06:13
Tamara:
Son, vanmorgen om 7 uur moest ik mn bed uit om te duiken maar ik had totaal geen zin. Maar jouw reactie heeft me toch lachend het bed uit gerold hahaha, goeie hippie ben je!
Veer, heerlijk zonnetje hier vandaag niet te warm, dus we delen hem weer even. kus!!!
Marja, ik weet het. Ik ben er ook al voor gewaarschuwd. En ach, ik ben ook een meisje met pieken en dalen. Maakt het leven zoveel boeiender. Voel me vandaag al weer iets beter. Ik wou gister ook mn vrienden bellen maar de verbinding was te slecht :-(
Ik heb je vakantie meegekregen ja... Helaas hou je zo'n gevoel vaak maar max een paar weken vast.
En ach, juist dat "alles is nog steeds hetzelfde" mis ik hahaha. Moet ook eerlijk zeggen dat ik iemand ben die snel verveeld raakt, ben graag op dit paradijs maar ben blij dat het nog maar 6 weken is, ben weer toe aan een nieuwe uitdaging en nieuwe prikkels.
Thanx lieverds voor jullie bemoedigende woorden!
xxx
-
22 Mei 2012 - 06:16
Tamara:
En een stevige hippie knuffel terug son... :p -
22 Mei 2012 - 17:08
Sonja:
Dankjewel!! :)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
