Nooit meer een hostel
Door: Tamara Vroomen
Blijf op de hoogte en volg Tamara
17 Februari 2014 | Nieuw Zeeland, Westport
Op het moment zit ik in Westport, hostel nummer 7. Ik heb 11 lifts achter de rug. Gemiddelde wachttijd tussen de 2 en 20 minuten. Vandaag is dag 10 van mijn 3 maanden vakantie.
Na Milford sound ben ik naar Queenstown gegaan. Ik boek een hostel altijd maar 1 dag vooruit, maar dat was in Queenstown vrijwel onmogelijk. De enige optie was Base X, een gigantisch party hostel waar de muziek van de bar tot diep in de nacht door mijn oordopjes heen gonsde.
Het moment dat ik Queenstown binnen kwam, wist ik direct dat ik maar 1 nacht wilde blijven. De stad, ik ben het niet meer gewend na 4 maanden op rustige plekken verbleven te hebben. Desalnietemin was het best een leuke stad. Ik ben een avondje op stap geweest met 2 collega’s van Stewart island die er toevallig ook waren.
De volgende ochtend nam ik de Naked Bus naar Wanaka. Het is heel moeilijk om liftend Queenstown uit te komen, dus dat risico wilde ik niet nemen.
In Wanaka aangekomen pleurde ik mijn backpack op mijn bed en vroeg ik een kamergenoot naar een mooie wandeling. Rob Loy’s gletsjer werd mij aangeraden en ik liep naar de hoofdweg. 2 minuten wachten en een alleraardigst gepensioneerd koppel uit de UK pikte mij op. Het was een uur naar de parkeerplaats van de ingang van de hike.
De hike zelf duurde 3 uur heen en terug. De gletsjer was van vrij dichtbij te zien, prachtig.
Vrij vroeg ging ik naar bed om de volgende dag weer om 8 uur op staan om verder te liften. 2 israelische jongens pikten mij op. Ze waren zelf vrij zwijgzaam dus dit keer hoefde ik geen small talk te forceren. Lekker op de achterbank genieten van het uitzicht. 2,5 uur later kwam ik in Fox aan, waar ik een nieuwe lift kreeg van een local naar Franz Josef.
Daar bleek ik 2 super gezellige kamergenoten hebben. Wederom de backpack op het bed pleuren en de hort op, met zijn drieen de wandeling naar Franz Josef gletsjer maken.
Helaas was het weer slecht, en om welke klimaat reden dan ook heeft de gletsjer zich de laatste jaren ver terug getrokken, dus was het niet meer dan een wazige vlek in de verte. Ach we hadden een hoop lol met zijn drieen. De rest van de avond klets ik met de jongens en heb het erg gezellig.
Ik besluit nog een dagje in Franz Josef te blijven om een beetje uit te rusten maar dat was een verkeerde beslissing. Ik verveel me enorm en wil eigenlijk gewoon meteen verder reizen.
In Franz Josef waren veel mensen aan het liften, maar ik ging strategisch aan het begin van de hoofdweg staan en werd binnen 10 minuten opgepikt door een Australier die ook 2 andere lifters in zijn auto had. Hij bleek naar hetzelfde hostel te gaan als ik in Punakaiki, waar de beroemde pancake rocks zijn. De rit kun je in 2,5 uur doen, maar we hebben er 7 uur over gedaan. Lekker veel gestopt onderweg en onze tijd genomen om te genieten van de beroemde Coast to Coast weg van de Westcoast.
Het hostel in Punakaiki was prachtig, aan het strand en een goeie vibe. Helaas was die de dag erop volgeboekt dus ik besloot om naar Westport te gaan.
Vandaag eerst nog een 3 uur durende wandeling gemaakt door het woud en daarna de pancake rocks bezicht, ook prachtig!
Daarna gaan liften. Ook dit keer weer snel opgepikt door een meisje uit Oostenrijk. Westport is een surfstadje maar ik ben ondertussen best moe dus heb vooral gechilled in dit surfershostel.
Het gaat mij allemaal erg makkelijk af, sterker nog, ik heb het echt onwijs naar mijn zin! Kan me niet eens meer indenken wat er vorig jaar nou zo moeilijk aan was. Ik zit top in mijn vel, ben onwijs gelukkig en voel mij helemaal mezelf. Maak makkelijk contact en geniet met volle teugen van de prachtige natuur en de super vriendelijke mensen!
Elke avond ga ik vroeg naar bed en sta ik de volgende dag vroeg weer op. Heb bergen energie en het hostel in en uit vind ik geen probleem. Sterker nog, erg leuk omdat ik iedere dag weer uit kijk naar een nieuw avontuur. Ik lig redelijk op budget al gaat het geld harder dan ik dacht en dan doe ik het echt zuinig aan.
Morgen ga ik een stuk terug op de route naar Greymouth. Daar is weinig te beleven, maar woensdagmiddag pak ik de TranzAlpine trein naar Christchurch. Daar word ik door Liesbeth (collega van de grote markt, die een jaartje geleden naar NZ is geemigreerd) opgepikt van het station en daar zal ik een weekje verblijven. Heb erg veel zin om een bekend gezicht te zien.
Vanuit daar zal ik omhoog reizen naar Kaikoura waar ik met dolfijnen ga zwemmen, dan naar Picton, Nelson, Abel Tasman. Hoe wat waar wanneer hoe lang, weet ik nog niet.
Na Milford sound ben ik naar Queenstown gegaan. Ik boek een hostel altijd maar 1 dag vooruit, maar dat was in Queenstown vrijwel onmogelijk. De enige optie was Base X, een gigantisch party hostel waar de muziek van de bar tot diep in de nacht door mijn oordopjes heen gonsde.
Het moment dat ik Queenstown binnen kwam, wist ik direct dat ik maar 1 nacht wilde blijven. De stad, ik ben het niet meer gewend na 4 maanden op rustige plekken verbleven te hebben. Desalnietemin was het best een leuke stad. Ik ben een avondje op stap geweest met 2 collega’s van Stewart island die er toevallig ook waren.
De volgende ochtend nam ik de Naked Bus naar Wanaka. Het is heel moeilijk om liftend Queenstown uit te komen, dus dat risico wilde ik niet nemen.
In Wanaka aangekomen pleurde ik mijn backpack op mijn bed en vroeg ik een kamergenoot naar een mooie wandeling. Rob Loy’s gletsjer werd mij aangeraden en ik liep naar de hoofdweg. 2 minuten wachten en een alleraardigst gepensioneerd koppel uit de UK pikte mij op. Het was een uur naar de parkeerplaats van de ingang van de hike.
De hike zelf duurde 3 uur heen en terug. De gletsjer was van vrij dichtbij te zien, prachtig.
Vrij vroeg ging ik naar bed om de volgende dag weer om 8 uur op staan om verder te liften. 2 israelische jongens pikten mij op. Ze waren zelf vrij zwijgzaam dus dit keer hoefde ik geen small talk te forceren. Lekker op de achterbank genieten van het uitzicht. 2,5 uur later kwam ik in Fox aan, waar ik een nieuwe lift kreeg van een local naar Franz Josef.
Daar bleek ik 2 super gezellige kamergenoten hebben. Wederom de backpack op het bed pleuren en de hort op, met zijn drieen de wandeling naar Franz Josef gletsjer maken.
Helaas was het weer slecht, en om welke klimaat reden dan ook heeft de gletsjer zich de laatste jaren ver terug getrokken, dus was het niet meer dan een wazige vlek in de verte. Ach we hadden een hoop lol met zijn drieen. De rest van de avond klets ik met de jongens en heb het erg gezellig.
Ik besluit nog een dagje in Franz Josef te blijven om een beetje uit te rusten maar dat was een verkeerde beslissing. Ik verveel me enorm en wil eigenlijk gewoon meteen verder reizen.
In Franz Josef waren veel mensen aan het liften, maar ik ging strategisch aan het begin van de hoofdweg staan en werd binnen 10 minuten opgepikt door een Australier die ook 2 andere lifters in zijn auto had. Hij bleek naar hetzelfde hostel te gaan als ik in Punakaiki, waar de beroemde pancake rocks zijn. De rit kun je in 2,5 uur doen, maar we hebben er 7 uur over gedaan. Lekker veel gestopt onderweg en onze tijd genomen om te genieten van de beroemde Coast to Coast weg van de Westcoast.
Het hostel in Punakaiki was prachtig, aan het strand en een goeie vibe. Helaas was die de dag erop volgeboekt dus ik besloot om naar Westport te gaan.
Vandaag eerst nog een 3 uur durende wandeling gemaakt door het woud en daarna de pancake rocks bezicht, ook prachtig!
Daarna gaan liften. Ook dit keer weer snel opgepikt door een meisje uit Oostenrijk. Westport is een surfstadje maar ik ben ondertussen best moe dus heb vooral gechilled in dit surfershostel.
Het gaat mij allemaal erg makkelijk af, sterker nog, ik heb het echt onwijs naar mijn zin! Kan me niet eens meer indenken wat er vorig jaar nou zo moeilijk aan was. Ik zit top in mijn vel, ben onwijs gelukkig en voel mij helemaal mezelf. Maak makkelijk contact en geniet met volle teugen van de prachtige natuur en de super vriendelijke mensen!
Elke avond ga ik vroeg naar bed en sta ik de volgende dag vroeg weer op. Heb bergen energie en het hostel in en uit vind ik geen probleem. Sterker nog, erg leuk omdat ik iedere dag weer uit kijk naar een nieuw avontuur. Ik lig redelijk op budget al gaat het geld harder dan ik dacht en dan doe ik het echt zuinig aan.
Morgen ga ik een stuk terug op de route naar Greymouth. Daar is weinig te beleven, maar woensdagmiddag pak ik de TranzAlpine trein naar Christchurch. Daar word ik door Liesbeth (collega van de grote markt, die een jaartje geleden naar NZ is geemigreerd) opgepikt van het station en daar zal ik een weekje verblijven. Heb erg veel zin om een bekend gezicht te zien.
Vanuit daar zal ik omhoog reizen naar Kaikoura waar ik met dolfijnen ga zwemmen, dan naar Picton, Nelson, Abel Tasman. Hoe wat waar wanneer hoe lang, weet ik nog niet.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
